Historia Atalanty Bergamo

Poznaj czarno-niebieską historię klubu z Bergamo!

Saggittarius A, CC BY-SA 4.0, via Wikimedia Commons)

Historia Atalanty Bergamo

Historia Atalanty Bergamo rozpoczyna się jesienią 1907 roku, gdy w restauracji Correggi spotkało się pięciu mężczyzn postanawiających założyć nowy klub sportowy. Bracia Gino, Ferrucio Amati, Eugenio Urio, Giovanni Roberti i Alessandro Forlini stają się ojcami założycielami klubu, który obecnie znany jest jako Atalanta Bergamasca Calcio.

Oficjalnie klub powstał 17 października 1907 r., pierwszym prezydentem został szlachcic Vittorio Adelasio, a pierwszym sekretarzem Gino Amati. Nazwę klubu zaczerpnięto od imienia bohaterki mitów greckich, stąd też jeden z przydomków Atalanty – La Dea (bogini). Początkowo do trenowania gry klub wykorzystuje teren przy Piazzad’Armi w pobliżu dworca kolejowego, następnie przenosi się do Campo di Marte.

24 maja 1914 roku meczem z Interem Mediolan zainaugurowano stadion przy via Maglio del Lotto. W tym samym rok włoski związek piłki nożnej, Federazione Italiana Giuoco Calcio, uznał sekcję piłkarską Atalanty, a klub przystąpił do rozgrywek w Promozione – szóstej lidze. Rozgrywki zostały przerwane w latach 1915-1918 ze względu na pierwszą wojnę światową. We wrześniu 1919 roku mecz przeciwko Interowi Mediolan rozegrano na nowym stadionie Clementina. Oprócz Atalanty w Bergamo istniał także inny klub – Società Bergamasca di Ginnastica e Scherma, nazywany Bergamasca. Włoski związek piłki nożnej zadecydował, że tylko jedna drużyna z Bergamo może wziąć udział w rozgrywkach na poziomie Prima Categoria. W decydującym meczu Atalanta wygrała 2:0 ze swoim rywalem, dzięki czemu zyskała prawo do gry w Prima Categoria.

Zdjęcia: Guerin Sportivo Photo Archive / Lamberto Bertozzi Collection via Wikipedia

Ostatecznie, 4 kwietnia 1920 roku nastąpiło połączenie klubów Atalanty oraz Bergamasca. Nowy klub nazwano Atalanta Bergamasca di Ginnastica e Scherma 1907, co później skrócono do Atalanta Bergamasca Calcio. Oficjalne barwy klubu – czarny i niebieski – są efektem połączenia barw wykorzystywanych wcześniej przez Atalantę (biały i czarny) oraz Bergamasca (biały i niebieski). Początkowo, nowe koszulki były w połowie czarne i niebieskie, co później zmieniono na czarno-niebieskie pasy. 23 grudnia 1928 roku odbyła się oficjalna inauguracja nowego stadionu imienia Mario Brumana, faszystowskiego żołnierza, co było częstą praktyką w tamtym czasie. Mecz przeciwko Dominante z Genui obejrzało około 14 tys. kibiców.

Debiut Atalanty w Serie A

16 maja 1937 roku Atalanta po raz pierwszy w swojej historii awansuje do Serie A, jednak spada do Serie B po zaledwie roku. Do Serie A wraca w 1940 roku i pozostaje w niej przez następne 18 lat. 7 czerwca 1945 roku nowym prezydentem zostaje Daniele Turani, rozpoczyna się także budowa dwóch nowych trybun, a stadion zmienia nazwę na Comunale (miejski).

Zwycięstwo w Pucharze Włoch

W 1963 roku Atalanta wygrała Puchar Włoch pokonując Torino 3-1. W latach 60. klub zadebiutował w rozgrywkach międzynarodowych: MiltropaCup, Coppa dell’Amicizia oraz Coppa delle Alpi. Jako zwycięzca Pucharu Włoch, Atalanta zakwalifikowała się do rozgrywek o Puchar Zdobywców Pucharów 1963-64, jednak została wyeliminowana w pierwszej rundzie przez portugalski Sporting Lizbona. W latach 70. klub grał po części w Serie A i Serie B. W 1987 roku po przegranym meczu z Fiorentiną spada do Serie B, jednak dzięki dojściu do finału z Napoli w Pucharze Włoch kwalifikuje się do rozgrywek o Puchar Zdobywców Pucharów.

W sezonie 2016-2017 Atalanta prowadzona przez Gasperiniego zajmuje czwarte miejsce w lidze z 72 punktami i jako pierwszy zespół z Lombardi wyprzedza Milan i Inter w końcowej klasyfikacji. 23 listopada 2017 Atalanta notuje historyczne zwycięstwo 5:1 w meczu z Evertonem w fazie grupowej Ligi Europy i kwalifikuje się do 1/8 finału. 15 maja 2019 klub gra swój czwarty finał Pucharu Włoch, przygrywając jednak z Lazio 2:0. 26 maja 2019 roku, pokonując Sassuolo 3:1, zespół Gasperiniego osiąga dwa historyczne kamienie milowe: trzecie miejsce w lidze (najlepsze miejsce w historii klubu) oraz pierwsze kwalifikacje do Ligi Mistrzów.